CHESTNUsT

VEILIGHEID
VREDE
VERTROUWEN
VROLIJKHEID
VRIJHEID
VERWONDERING EN VERLOSSING

HEBBEN, HOUDEN EN
BIEDEN WE ELKAAR

Sept 2009. Mijn oog viel op een onopvallend schepsel met een opvallend blauw hoedje. Mijn verlangen haar te leren kennen- en al gauw méér- groeide snel. Na een aantal avonden in het Muziekcafé GGz durfde ik haar eindelijk te vragen:"ga je morgen mee wandelen, hazelnoten zoeken". Ze zei ja. Ik haalde haar op zaterdagmorgen af en we wandelden door Assen Oost, ook over de braderie. Ze had veel belangstelling voor een hoempapaorkest met Nederlandse schlagers..... ík wilde zo snel mogelijk weg van die herrie en drukte.....We gingen koffie drinken op mijn flat en ik bracht haar weer terug, ze was gedesoriënteerd en kon absoluut de weg terug niet vinden. Maandag weer? Ik ging zondagavond al weer langs.

De volgende dag 'strûnen' en oh wat heerlijk, ze volgde me overal, vol vertrouwen op mijn kennis van de omgeving en oriëntatievermogen. Daarnaast bood ik haar ook de veiligheid met mij mee te gaan zonder 'handtastelijkheden' te hoeven vrezen.

Het werd elke dag en elke avond zoveel mogelijk bij elkaar zijn. Toen ik haar weer een keer afleverde zei ik dat ik haar sympathiek vond. Zij mij. Even later kreeg ik een keer drie kusjes op de mond bij het afscheid en dat bleef zo.

Alras kwam bij mij de associatie op met een kwetsbare bloem die toch altijd weer op zou bloeien, koosnaam Croocske ontstond.

Al die avonden bij mij thuis: koffie, roken, scrabble,soms schaken. Ik ging voor haar spelen op mijn orgel. Kocht snel een tv voor € 7.50 en een Digitenne zodat ze Lingo kon kijken en ook journaal......

Gaandeweg begonnen we heel voorzichtig verkering, wat kussen en knuffelen, genoeglijk en veilig bij elkaar zijn was het belangrijkste. Pas tegen kerst gaven we toe aan erotische passie.....

En al dat 'strûnen', heerlijk, nooit eerder durfde iemand uit Assen zo met mij op pad door de 'wildernis' en bij 'nacht en ontij'.

De onafscheidelijkheid voelt nu als een verbond voor het leven, tot de dood ons scheidt.

April 2010 trok ik bij haar in, eindelijk verlost van die teringherrieflat en Assen en GGz en de daklozen waar ik mij teveel tussen begeven had....teveel tijd en geld aan gespendeerd.
We leven in een strak regiem van regelmaat om onze basisstabiliteit te handhaven, dat werkt. Nog elke dag inniger, verstrengeld en afhankelijk, niks mis mee. Allebei buikpijn als de ander een tijd weggaat, alle nachten in het eigen bed.